The first solidarity banner for the 4 comrades, Exarcheia 10th March 2020. Banner, "In a world that human relationships are being criminalized, we are all comrades"
Chronicle of the prosecution
On March 8th and 9th 2020, after a state security operation three male and one female comrade are arrested. Τhe authorities’ sole piece of evidence was two cops having ‘visually’ identified the first arrested person on a video of the attack against the Mitsotakis* Foundation. The other three were arrested due to their friendly and comrade relationships. They now find themselves charged with an enormous case file which includes 55 attacks.
Based on the anti-terrorist Act 187A, they are charged with setting up and participating in an alleged terrorist organization under the name of “comrades” . The authorities are prosecuting the comrades based on attacks, actions and public addresses uploaded on counter-information platforms which had been signed using the term “comrades”. In this way, the police are attempting to bring any political action signed by “comrades” together under the umbrella of a collective terrorist organization.
A few words on the construct of the organization “comrades”, from the statement of the prosecuted female comrade in May 2020: /… / Behold then, the State, in its attempt to sell the ideological construct of “war against terrorism” fabricating organizations. They claim the terrorist organization they created by the name “comrades” to be a group that has acted since 2016 up to the present carrying out attacks in Athens. This reasoning goes beyond normality or reality in a way that can only be called ridiculous. In fact, the name of this infamous organization is but a sign-off used by the broader spectrum of anarchist/ antiauthoritarian groups for many years now. It was used, it is still being used and it will continue to be used. Anyone who searches can find hundreds of texts bearing the said signature all over Greece, most probably even abroad. This new stratagem, the use, that is, of a broader signature and its conversion into the name of a terrorist organization, is unprecedented and its only aim can be to “lump” together a wide, diverse and multi-faceted range of action on the part of the broader antiauthoritarian movement, as well as to terrorize all who belong there. It´s now the turn of the “solidary”, the “anarchists”, the “communists” to be called terrorist organizations and there’s no end to the lumping /…/
* The ultra-right Greek Prime Minister.
Solidarity action to the 4 comrades (Athens)
After being held for a week at the Athens Police Headquarters, the comrades are set free but on the following harsh restraining orders:
- Present themselves at a police station 3 times a month,
- Ban on communication or socializing between them,
- Ban on participation in any political gathering or protest march,
- Ban on entering the area of Exarcheia,
- Ban on leaving the country,
- Confiscation of their whole property,
while the comrade G.I. is additionally forced to move back to his hometown.
These restraining orders bear very specific consequences on the lives of the four accused, since they aim at the disruption of their social life and political action, as well as their absolute economic exhaustion. What’s more, the displacement of one of them from the city where he lived for years fully cuts him off from his maintenance relationships and his work, making it obvious that the State will target in every way possible those who fight against it.
At a later stage, in November 2020, the following restraining orders were added for comrade G.I.:
- Ban on leaving his hometown,
- Ban on entering any region within Attica (Athens),
- Ban on using any two-wheeled vehicle as a driver or co-driver.
Comrade G.I. has been stranded in this peculiar hostage state for almost three years now. The judicial authorities, despite his repeated pleas for a lift of the restraining orders, make a point of exhibiting their control over all aspects of his life by dismissing them. Without question, the exemption status shows a historical continuity when it comes to political prisoners, the prosecuted and the fighters. In this particular case, the State apparatus, exhausting all possible means at their disposal, has created a stranglehold of political and maintenance isolation for the comrade. Political in that he is banished from his field of action, the metropolis, and maintenance isolation in that he is excluded from choices that concern his everyday subsistence.
The said comrades, from the outset of this ridiculous fabrication, have denied all accusations and publicly declared that they are being prosecuted solely on the grounds of their political identity and their comrade relationships. And that through the usual ways in which the State prosecutes anarchists, with police still trying but failing to find any sufficient supporting evidence (DNA, fingerprints, calls, messages) that would connect the four accused to any attack.
In November 2021 the Public Prosecutor proposes the full acquittal of the four comrades and the lift on all the restraining orders. According to her proposal, there is not enough evidence to bring the four accused comrades to trial.
Two and a half years after the arrest of the comrades, after repeated rejections of the pleas for lifting the restraining orders against the displaced comrade G.I., as well as the rejection of the above-mentioned acquittal proposal of the Public Prosecutor by the First-instance judicial council, the trial for the case of “comrades” has been set to begin on February 6th at the 5th Court of Appeal for Felonies.
Huge solidarity banner to the 4 comrades (Prosfygika squat, Athens)
The trial and the indictment
The number of attacks for which the comrades are brought to trial has now fallen from 55 to 3, while the charge for setting up and forming part of a terrorist organization has been turned into simple participation in a terrorist organization. This reveals how fruitless the attempts of the State have been to set up a case file against those who fight, based on the sole evidence of their political identity and their comrade relationships.
The four comrades are being dragged to a political trial because they found their place among the oppressed of this world and fought against State and Capital, against the systematic impoverishment of the working-class billions, against fascism and patriarchy, against the destruction of nature and the annihilation of non-human lives.
They are brought to trial under the 187A (Antiterrorist) Law, described as members of an alleged terrorist organization under the name “comrades", a term widely known to be frequently used by the broader antiauthoritarian movement around the world. The deliberate designation of the terms “comrades” and “anarchists” as a terrorist organization in this specific case file thus creates an inexhaustible suspect pool, with the aim of terrorizing and targeting anyone who rebels against any form of power. The hunt for the “internal enemy “ goes on interminably and the case of the four comrades can act as a springboard for politically eliminating more and more comrades.
Comment of one of the prosecuted comrades on the political significance of the “antiterrorist” prosecutions for the international anti-state/ anti-capitalist movement: /… / /…/
One has only to resist, to build relationships based on comradeship, to show solidarity in action, to find oneself displaced or locked up in the dungeons of the state.
They want to spread fear but they will only reap the whirlwind, until the fear changes side.
We ourselves can bring our comrades back.
Solidarity is nothing but dispelling the fear of repression, refusing to abandon anyone in the hands of the State
The first solidarity banner for the 4 comrades, Exarcheia 10th March 2020. Banner, "In a world that human relationships are being criminalized, we are all comrades"
Histoire de l’accusation.
Le 8 et 9 mars 2020, après une opération « sécurité de l’état », trois hommes et une femme sont arrêtés avec pour unique pièces à conviction de leur culpabilité le fait que deux policiers ai reconnu une des personnes sur des vidéos de manifestation contre la fondation Mitsotakis. Les trois autres personnes seront arrêtées en raison de leur liaison avec ce dernier. Iels sont désormais poursuivi.e.s avec un casier à charge de plus de 55 infractions.
Basé sur la loi anti-terroriste 187A , iels sont accusé.e.s d’avoir organisé et participé à des prétendus actes terroristes sous le nom de « Syntrofoi-syntrofisses » (camarades au masculins et féminin). Les autorités poursuivent les camarades sur la base d'attaques, d'actions et d'adresses publiques téléchargées sur des plateformes de contre-information qui avaient été signé avec la mention « camarades ». De cette façon, la police tente d'amener toute action politique signée par "camarades" sous l'égide d'une organisation terroriste.
Quelques mots autour du fondement de "camarades" communiqués par notre camarade en Mai 2020:/…/ Voici donc, l'État, dans sa tentative de vendre la « guerre contre le terrorisme » en inventant lui-même des organisations. Ils assurent que l’organisation appelée « camarades » agit depuis 2016 et est à l’origine d’une série d’attentats sur Athènes. Ce raisonnement va ridiculement au-delà de la réalité. En fait, ce nom d’organisation n'est qu'un terme utilisé par le plus large éventail de groupes anarchistes / anti-autoritaires depuis de nombreuses années. Il a déjà été utilisé, est utilisé et le sera toujours. Quiconque cherche peut trouver des textes de partout en Grèce, comme à l’étranger portant ladite signature. Ce stratagème de transformation de signature en nom d’organisation terroriste est sans précédent et son unique but est de regrouper un large éventail d’actions de la part de l’ensemble du mouvement anti-autoritaire, afin de terroriser ceux qui en sont et luttent. C'est maintenant au tour des « solidaires », des « anarchistes », ou "communistes" à être appelés organisations terroristes, il n'y a pas de fin aux amalgames /…/
Solidarity action to the 4 comrades (Athens)
Après avoir été détenus pendant une semaine au quartier général de la police d'Athènes, les camarades sont libérés mais sous ordonnances de restriction :
- Se présenter au commissariat trois fois par mois.
- Interdiction de communiquer entre eux.
- Interdiction de participer à toute forme de rassemblement politique.
- Interdiction d’entrer dans la zone d’Exarcheia.
- Interdiction de quitter le territoire.
- Confiscation de l’intégralité de leurs biens.
Le camarade G.I. a également été forcé de revenir dans sa ville natale.
Ces injonctions ont des conséquences évidentes sur la vie des quatre accusé.e.s, puisqu'elles visent à perturber leur vie sociale et politique, ainsi que de les épuiser financièrement.
Plus tard, au courant de Novembre 2020 de nouvelles restrictions furent communiquées au camarade G.I. :
- Interdiction de quitter sa ville natale.
- Interdiction de rentrer dans l’Attique.
- Interdiction d’utiliser un véhicule deux roues que cela soit pilote ou co-pilote.
Camarade G.I. est bloqué dans cette situation depuis près de trois ans maintenant. Les autorités judiciaires malgré ses demandes d’appel à la levée de ces restrictions, tiennent à montrer leur contrôle sur sa vie en les rejetant toutes. Sans aucun doute le statut d'exemption montre une continuité historique en ce qui concerne les prisonniers politiques, les poursuivis et les combattants.
Dans ce cas particulier, l'appareil d'Etat, use de tous moyens possibles à leur disposition, afin de créer une mainmise d'isolement politique et de restrictions pour le camarade. Tout acte politique est banni de son champ d’actions, la métropole est exclue des choix de sa subsistance quotidienne et le maintien à l’isolement est inévitable.
Les camarades, dès le début de cette supercherie, ont nié en bloc toutes les accusations et ont affirmé publiquement n’être poursuivis qu’en raison de leur identité politique et de leur camaraderie. Et de par les moyens habituels avec lesquels l’état persécute les anarchistes, la police essaye toujours mais ne trouve pas assez de preuves tangibles (ADN, empreintes digitales, appels, messages) permettant de lier les quatre camarades à des attentats.
En novembre 2021 le Procureur de la République propose l'acquittement intégral des quatre camarades et la levée de leurs ordonnances de restriction. Selon sa proposition, il n'y a pas suffisamment de preuves pour amener les quatre camarades accusés à la cour.
Deux ans et demi après l’arrestation des camarades, après de nombreux rejets d’appel à la levée des ordonnances de restrictions contre le camarade G.I. ainsi que le rejet de la proposition d’acquittement susmentionnée par le Procureur de la République, le conseil judiciaire de la première instance a fixé le procès « camarades » le 06 février à la cour d’appel des crimes.
Huge solidarity banner to the 4 comrades (Prosfygika squat, Athens)
Le Procès et l’inculpation.
Le nombre d'attentats pour lesquels les camarades sont traduits en justice est passé de 55 à 3, tandis que l’accusation pour la création d’une organisation terroriste s’est transformée en participation à un acte terroriste. C’est dire à quel point l’état est prêt à monter un dossier contre celleux qui militent avec pour seule preuve leur identité politiques et leurs relations.
Les quatre camarades sont traînés dans un procès politique parce qu'iels ont trouvé leur place parmi les opprimés de ce monde et lutté contre l'Etat et le Capital, contre l’appauvrissement systématique de la classe ouvrière, contre la fascisme, le patriarcat, contre la destruction de l’environnement et l’anéantissement des vies non-humaines.
Iels sont poursuivi.e.s en justice en vertu de la loi 187A (antiterrorisme), décrits comme membres du groupes terroriste présumé « camarades» (camarades au masculin et féminin) un terme largement connu pour être fréquemment utilisé par le mouvement antiautoritaire. La désignation délibérée des termes « camarades » et « anarchistes » en tant qu'organisation terroriste dans ce dossier spécifique crée ainsi une source inépuisable de suspects, dans le but de terroriser et de cibler toute personne en opposition contre toute forme de pouvoir. La chasse aux « ennemis intérieurs » dure interminablement et le cas des quatre camarades pourrait tristement servir de tremplin pour éliminer de plus en plus de camarades.
Commentaire d'un des camarades poursuivis sur la signification politique des poursuites «anti-terroristes » pour le mouvement international antiétatique:/…/ Les lois « anti-terroristes », quel que soit leur territoire capitaliste, visent uniquement à répandre la peur et à écraser les mouvements. Leur unification juridique informelle au sein de l'UE est également exprimé activement dans la coopération des forces de police de tous les pays pour combattre le « radicalisme ». La lutte contre les lois antiterroristes doit être universelle, développer un mouvement internationaliste contre la répression, vaincre la peur et enraciner une nouvelle lutte révolutionnaire. /.../
Il suffit de résister, de construire des relations de camaraderie, de se montrer solidaire dans l'action, pour se retrouver déplacé ou enfermés dans les cachots de la démocratie.
Ils veulent semer la peur, mais ne récolteront que la tempête jusqu’à ce que la peur change de camp.
Nous pouvons libérer les camarades.
La solidarité n'est rien d'autre q
Solidarity poster with the 4 comrades
The first solidarity banner for the 4 comrades, Exarcheia 10th March 2020. Banner, "In a world that human relationships are being criminalized, we are all comrades"
Chronik des Verfahrens
Am 8. und 9. Mai 2020 werden nach einer Operation durch den Staatsschutz drei Genossen und eine Genossin festgenommen. Das einzige Indiz ist die angebliche "optische Wiedererkennung" des ersten Festgenommenen auf einem Video das einen Angriff auf die Mitsotakis Foundation zeigt, durch zwei Zivilbeamte. Aufgrund ihrer freundschaftlichen und genossenschaftlichen Beziehungen werden auch die drei weiteren festgenommen. Alle vier werden in einem riesigen Verfahren verdächtigt 55 Angriffe durchgeführt zu haben.
Mittels dem anti-terror Paragraphen §187a werden sie angeklagt eine angebliche terroristische Vereinigung mit dem Namen "Genossen – Genossinnen" gegründet zu haben. Die Behörden beschuldigen die Genoss*innen unter diesem Namen Angriffe und Aktionen, sowie öffentliche Versammlungen durchgeführt zu haben, weil diese auf Indymedia mit dem Namen unterschrieben wurden. Die Polizei versucht somit jede politische Aktion die mit der Unterschrift "Genossen – Genossinnen" gezeichnet ist in einer gemeinsamen terroristischen Vereinigung zusammenzufassen.
Einige Worte zu dem Konstrukt der Organisation "Genossen – Genossinnen", aus dem Statement der angeklagten Genossin vom Mai 2020:
"Der selbe Staat also, der versucht die Ideologie des "Kriegs gegen den Terror" zu verkaufen, konstruiert ebensolche Organisationen. Die terroristische Organisation die sie unter dem Namen "Genossen – Genossinnen" erfunden haben ist, wie sie selbst versichern, eine die seit 2016 und bis heute agiert und Anschläge in Athen verübt. Diese Logik überschreitet die grenzen der Realität in einem Maße das nur noch als lächerlich beschrieben werden kann. In Wirklichkeit ist der Name dieser berüchtigten Organisation nichts weiter als eine Unterschrift, die seit vielen Jahren von breiten Kreisen der anarchistischen Bewegung benutzt wird. Sie wurde in der Vergangenheit benutzt, sie wird heute benutzt und wird auch in Zukunft benutzt werden. Jeder der danach sucht wird hunderte Texte mit genau der selben Unterschrift in ganz Griechenland finden. Höchstwahrscheinlich sogar im Ausland. Diese neue Methode, d.h. die Benutzung einer weit verbreiteten Unterschrift und die Umwandlung derselben in die Selbstbezeichnung einer terroristischen Organisation, ist der erste Versuch dieser Art, dessen einziges Ziel ist eine große und vielfältige antiautoritäre Bewegung unter einem Label zu stigmatisieren, um jene die sich ihr angehörig fühlen einzuschüchtern. Der nächste logische Schritt wäre die Erklärung folgender Gruppen zu terroristischen Organisationen: "Solidarische", Anarchist*innen", "Kommunist*innen" usw."
Solidarity action to the 4 comrades (Athens)
Nach einer Woche Gefangenschaft in GADA (Polizeipräsidium Athen) werden die Genoss*innen unter folgenden strengen Auflagen entlassen:
- sie müssen sich 3 mal im Monat in der nächsten Polizeiwache melden
- Verbot gegenseitiger Kontaktaufnahme
- Verbot an jeglicher Art von politischer Versammlung oder Demonstration teilzunehmen
- Verbot den Stadtteil Exarcheia in Athen zu betreten
- Verbot das Land zu verlassen
- Offenlegung sämtlicher Vermögenswerte
Zudem ist der Genosse G.I. verpflichtet sich in seiner Geburtsstadt aufzuhalten.
Diese Beschränkungsmaßnahmen bedeuten große Einschnitte in das Leben der vier angeklagten. Ihr Ziel ist die Auflösung des sozialen Umfelds und der politischen Praxis, aber auch die bedingungslose finanzielle Auslöschung. Des weiteren wird der eine Angeklagte, durch die Verbannung aus der Stadt in der er seit Jahren lebt, von seinem gesamten sozialen Umfeld und seiner Arbeit abgeschnitten. Es ist ein offensichtlicher Versuch des Staates, diejenigen die mit all ihren Kräften kämpfen, zu stigmatisieren.
Später, im November 2020, wurden außerdem folgende Beschränkungsmaßnahmen dem Angeklagten G.I. auferlegt:
- Verbot die Stadt in der er geboren ist zu verlassen
- Verbot irgendeine Gegend der Region Attika zu betreten
- Verbot jegliche Art zweirädrigen Gefährts zu verwenden, weder als Fahrer noch als Beifahrer
Der Genosse G.I. ist somit, seit fast drei Jahren, ein Gefangener in inoffizieller Geiselnahme. Die ständige Ablehnung der Aufhebungsanträge der Maßnahmen, zeigt den Willen der Justizbehörden das gesamte Leben des Genossen in allen seinen Facetten zu kontrollieren. Fakt ist die historische Kontinuität eines Ausnahmezustandes für politische Gefangene, Verfolgte und Kämpfer. In dem konkreten Fall werden sämtliche staatlichen Mittel dafür ausgeschöpft um den Genossen sozial und politisch zu isolieren. Politisch, indem sie ihn aus seiner Heimatstadt verbannen und sozial indem ihm diverse Entscheidungen des alltäglichen Lebens verunmöglicht werden.
Die Behörden dieser bizarren Intrige negieren alle Anschuldigungen, indem sie öffentlich zugeben, dass die Angeklagten nur aufgrund ihrer politischen Einstellung und ihrer genossenschaftlichen Beziehungen verfolgt werden. Mithilfe der Methoden mit denen der Staat Anarchist*innen verfolgt (DNA, Fingerabdrücke, Anrufe, Nachrichten) hat der Staatsschutz trotz aller Anstrengungen kein einziges belastbares Indiz gefunden, das die vier mit irgendeinem der Angriffe in Verbindung bringen würde.
Im November 2021 schlägt selbst die Staatsanwaltschaft einen vollständigen Freispruch der vier Genoss*innen vor, sowie die Aufhebung aller Beschränkungsmaßnahmen. Entsprechend ihres Vorschlags, reichen die Indizien nicht aus die vier vor Gericht anzuklagen.
Zweieinhalb Jahre nach der Verhaftung der Genoss*innen, nach mehreren abgelehnten Anträgen auf Aufhebung der Beschränkungsmaßnahmen des Genossen G.I., sowie dem abgelehnten Antrag der Staatsanwaltschaft auf Freispruch durch den Gerichtsausschuss, soll der Prozess im Verfahren "Genossen – Genossinnen" am 6 Februar 2023 in Gebäude E des Athener Berufungsgerichts (E Efeteio Kakourgimaton) stattfinden.
Huge solidarity banner to the 4 comrades (Prosfygika squat, Athens)
Der Prozess und die Anklageschrift
Die Zahl der Angriffe für die Genoss*innen vor Gericht gestellt werden wurden mittlerweile von 55 auf 3 reduziert, während die Anklage für Gründung einer terroristischen Vereinigung zu einfacher Mitgliedschaft in einer terroristischen Vereinigung herabgesetzt wurde. Diese Tatsache demaskiert die fruchtlosen Versuche des Staates eine Anklage zu erheben, deren eigentliches Ziel ist die politische Identität und die genossenschaftlichen Beziehungen derer die kämpfen anzuklagen.
Die vier Genoss*innen werden vor ein politisches Tribunal gezerrt, denn sie stellen sich an die Seite der Unterdrückten dieser Erde und kämpfen gegen Staat und Kapital, gegen die systematische Verelendung von Milliarden von Menschen der Arbeiter*innenklasse, gegen Faschismus und Patriarchat, gegen die Zerstörung der Natur und die Auslöschung nicht-menschlicher Tiere.
Bemerkung eines der Angeklagten über die politische Bedeutung "anti-terroristischer" Verfolgungen von internationalen anti-staatlichen/antikapitalistischen Bewegungen:
"Die "Anti"-Terror-Gesetze haben in jedem kapitalistischen Land nur den Zweck, Angst zu schüren und Bewegungen zu unterdrücken. Ihre informelle rechtliche Vereinheitlichung innerhalb der Europäischen Union kommt auch in der Praxis durch die Zusammenarbeit der Polizeikräfte aller Länder bei der Bekämpfung des "Radikalismus" zum Ausdruck. Der Kampf gegen die Antiterrorgesetze muss umfassend sein, um eine internationalistische Bewegung gegen die Repression zu entwickeln, um die Angst zu besiegen und den revolutionären Kampf zu verankern."
Es reicht aus Widerstand zu leisten, Beziehungen zu knüpfen die auf Genossenschaftlichkeit beruhen, praktische Solidarität zu zeigen um exiliert zu werden oder sich in den Kerkern der Demokratie wiederzufinden.
Nur wir können unsere Genoss*innen zurückholen.
Solidarität ist nichts weniger als die Angst vor der Repression zu zerschlagen und niemanden in den Klauen des Staates zurückzulassen.
Solidarity poster with the 4 comrades
The first solidarity banner for the 4 comrades, Exarcheia 10th March 2020. Banner, "In a world that human relationships are being criminalized, we are all comrades"
Crónica de la persecución.
El 8 y 9 de marzo de 2020, tras un operativo de los servicios de la seguridad estatal, fueron detenidos tres compañeros y una compañera. La única evidencia es el supuesto “reconocimiento” visual de la primera persona detenida, en un vídeo del ataque a la Fundación Mitsotakis, por parte de dos secretas. Por sus relaciones amistosas y de compañerismo, los otros tres también han sido detenidos. Están los cuatro, inicialmente procesados por un enorme expediente que incluye 55 atentados.
Según la Ley Antiterrorista 187A, están acusados de formar y unirse a una supuesta organización terrorista llamada "Compañer@s". Las autoridades acusan a l@s compañer@s de atentados, movimientos y llamamientos que fueron publicados en plataformas de contrainformación y firmadas "Compañer@s". De esta manera, la policía intenta integrar cualquier movimiento político firmado con la dirección "compañer@s", bajo una sola organización terrorista.
Unas palabras sobre la construcción de la organización "Compañer@s", desde la colocación de la compañera perseguida en Mayo de 2020: /…/ Así que aquí, el Estado tratando de vender la ideología de la "guerra contra el terrorismo" construye organizaciones. La organización terrorista que crearon, con el nombre de "compañer@s", es, según afirman, una organización activa desde 2016 y que lleva a cabo atentados en Atenas. Esta lógica va más allá de los límites de lo normal y lo real de una manera que sólo puede calificarse de ridícula. Esencialmente, el nombre de esta famosa organización no es más que una firma que ha sido utilizada por el movimiento anarquista/anti-autoritario durante años. La han usado en el pasado, la están usando ahora y la usarán en el futuro. Cualquiera que busque encontrará cientos de textos con la misma firma en toda Grecia, muy probablemente en el extranjero. Esta nueva metodología, es decir, el uso de una firma amplia y su transformación en el nombre de una organización terrorista, es algo inédito que solo tiene el propósito de "saquear" un amplio, diverso y multifacético campo de acción del amplio movimiento antiautoritario , así como la intimidación de quienes pertenecen a el. La siguiente serie de organizaciones terroristas son: "solidari@s", "anarquistas", "comunistas" y la historia no tiene fin./…/.
Solidarity action to the 4 comrades (Athens)
Después de una semana de detención en GADA (Dirección de Policía de Atenas), l@s compañer@s son liberad@s bajo estrictas condiciones restrictivas.
- presentarse 3 veces al mes en la comisaria
-prohibición de comunicarse y socializarse entre ellos
-prohibición de participación en cualquier reunión o concentración política
- prohibición de entrar en el barrio de Exarchia en Atenas
-prohibición de salir del país
-vinculación de todos sus bienes
mientras que al compañero G.I, se requiere su empadronamiento obligatorio a su ciudad natal.
Estas condiciones restrictivas tienen efectos muy específicos en la vida de los cuatro imputados, ya que tienen como finalidad la disolución de su vida social y de su acción política, pero también su aniquilamiento económico incondicional. Además, el desplazamiento de uno de la ciudad donde vivió durante años, lo aparta por completo de sus relaciones vitales y laborales, poniendo en evidencia queel estado apunta a aquellos que luchan de todas las formas posibles.
Luego, en noviembre de 2020, se agregaron las siguientes condiciones restrictivas al compañero G.I.:
-Prohibición de salir de la ciudad de su nacimiento.
-Prohibición de entrada a cualquier zona del Ática.
-Prohibición de utilizar cualquier vehículo de dos ruedas ya sea como conductor o como pasajero.
El compañero G. I. ha estado atrapado en una situación informal de rehén durante casi tres años. Las autoridades judiciales, a pesar de sus reiterados pedidos de levantamiento de las condiciones restrictivas, insisten en demostrar el control que tienen sobre todos los ámbitos de su vida al rechazarlas. La continuidad histórica de un régimen de excepción para presos políticos, perseguidos y activistas es un hecho. En este caso particular, utilizando todos los medios que el estado dispone, se crea un cordón de aislamiento político y biótico del compañero. Político porque lo desplaza del campo de la metrópolis en el que luchaba y biótico porque excluye opciones relativas a su vida cotidiana.
Ellos mismos, desde el inicio de este ridículo esquema, niegan todas las acusaciones, declarando públicamente que están siendo acusados únicamente por su identidad política y sus relaciones sociales. De las formas que el estado utiliza para perseguir a los anarquistas, la policia, en apuros, no ha encontrado evidencia suficiente (ADN, huellas dactilares, llamadas, mensajes) para vincular a los cuatro con algún ataque.
En noviembre de 2021, la fiscalia propone la absolución total de l@s 4 compañer@s y el levantamiento de todas las restricciones. Según su propuesta, las pruebas no son suficientes para juzgar l@s 4 compañer@s imputad@s.
Dos años y medio después de la detención de l@s compañer@s, despues de reiterados rechazos del levantamiento de las restricciones del compañero desplazado G.I., así como el rechazo de la propuesta de la fiscalia por parte del consejo de jueces, el juicio se fija para el 6 de febrero de 2023.
Huge solidarity banner to the 4 comrades (Prosfygika squat, Athens)
El juicio y la acusación. El número de atentados de los cuales l@s compañer@s están acusad@s, se ha reducido de los 55 a 3, mientras que el cargo de formar y unirse a una organización terrorista se ha cambiado a simple pertenencia a una organización terrorista. Este hecho revela los esfuerzos infructuosos del Estado de construir un expediente contra quienes luchan, con únicas pruebas su identidad política y relaciones sociales.
L@s 4 compañer@s son arrastrados a un juicio político porque encontraron su lugar entre los oprimidos de este mundo y lucharon contra el estado y el capital, contra el empobrecimiento sistemático de miles de millones de trabajadores, contra el fascismo y el patriarcado, contra la destrucción de la naturaleza y la extinción de la vida no humana.
Están siendo juzgados bajo el 187A del Código Penal (ley antiterrorista), siendo caracterizados como miembros de una presunta organización terrorista denominada “Compañeros-Compañeras”, apodo que, como sabemos, se usa a menudo por el movimiento antiautoritario en todo el mundo. La designación deliberada de los apodos " "compañeros" y "anarquistas" como una organización terrorista, crea una piscina interminable de sospechosos con el objetivo de aterrorizar y atacar a cualquiera que se rebele contra cualquiera forma de autoridad. La caza del "enemigo interior" continúa sin tregua y el caso de los 4 puede actuar como trampolín para el exterminio político de más y más compañer@s.
Comentario de un@ de l@s compañer@s perseguid@s sobre el significado político de las persecuciones "antiterroristas", para el movimiento internacional antiestatal/anticapitalista: /.../ Las leyes "antiterroristas", en cualquier territorio capitalista, sólo sirven para sembrar miedo y aplastar movimientos. Su unificación jurídica informal en el marco de la Unión Europea se expresa también a nivel práctico con la cooperación de las fuerzas policiales de todos los países, para combatir el "radicalismo". La lucha contra las leyes antiterroristas debe ser integral, desarrollar un movimiento internacional contra la represión, vencer el miedo y arraigar la lucha revolucionaria. /.../
Basta resistir, construir relaciones basadas en el compañerismo, mostrar tu solidaridad práctica para ser desplazado o para encontrarte en las mazmorras de la democracia.
Quieren sembrar miedo pero lo único que conseguirán es segar tormentas hasta que el miedo cambie de bando.
Solo nosotros podemos traer de vuelta a nuestr@s compañer@s.
La solidaridad no es nada más que romper el miedo a la represión, no dejar a nadie ni nada en manos del Estado
Solidarity poster with the 4 comrades
The first solidarity banner for the 4 comrades, Exarcheia 10th March 2020. Banner, "In a world that human relationships are being criminalized, we are all comrades"
Χρονικο της δίωξης.
Στις 8 και 9 Μαρτίου 2020, έπειτα από επιχείρηση της κρατικής ασφάλειας συλλαμβάνονται τρεις σύντροφοι και μια συντρόφισσα. Μοναδικό στοιχείο η υποτιθέμενη οπτική ''αναγνώριση'' του πρώτου συλληφθέντα, σε βίντεο της επίθεσης στο ίδρυμα Μητσοτάκη, από δυο ασφαλίτες. Λόγω των φιλικών και συντροφικών σχέσεων τους συλλαμβάνονται και οι υπόλοιποι τρεις. Βρίσκονται και οι τέσσερεις, διωκόμενοι αρχικά για μία τεράστια δικογραφία που περιλαμβάνει 55 επιθέσεις.
Βάσει του αντιτρομοκρατικού νόμου 187Α , κατηγορούνται για συγκρότηση και ένταξη σε υποτιθέμενη τρομοκρατική οργάνωση με το όνομα «Σύντροφοι-Συντρόφισσες». Οι αρχές διώκουν τους συντρόφους και την συντρόφισσα με βάση επιθέσεις, κινήσεις και δημόσια καλέσματα που είχαν αναρτηθεί σε πλατφόρμες αντιπληροφόρησης και υπογραφεί με την προσφώνηση “σύντροφοι-συντρόφισσες”. Η αστυνομία με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να εντάξει οποιαδήποτε πολιτική κίνηση που υπογράφεται με την προσφώνηση “σύντροφοι-συντρόφισσες”, κάτω από την ομπρέλα μίας ενιαίας τρομοκρατικής οργάνωσης.
Λίγα λόγια για το κατασκεύασμα της οργάνωσης «Σύντροφοι-Συντρόφισσες», από την τοποθέτηση της διωκόμενης συντρόφισσας τον Μάιο του 2020:
/…/Ιδού λοιπόν, το κράτος προσπαθώντας να πουλήσει το ιδεολόγημα του “πολέμου ενάντια στη τρομοκρατία” κατασκευάζει οργανώσεις. Η τρομοκρατική οργάνωση που δημιούργησαν, με την επωνυμία “σύντροφοι συντρόφισσες”, είναι όπως ισχυρίζονται, μια οργάνωση η οποία δρα από το 2016 μέχρι και σήμερα και πραγματοποιεί επιθέσεις στην Αθήνα. Η λογική αυτή ξεπερνά τα όρια του κανονικού και του πραγματικού με έναν τρόπο που μόνο γελοίος μπορεί να χαρακτηριστεί. Ουσιαστικά το όνομα της περίφημης αυτής οργάνωσης, δεν είναι παρά μια υπογραφή που χρησιμοποιεί ο ευρύτερα α/α χώρος χρόνια τώρα. Τη χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν, τη χρησιμοποιούν στο παρόν και θα τη χρησιμοποιήσουν στο μέλλον. Ο καθένας άμα ψάξει θα βρει εκατοντάδες κείμενα με την ίδια υπογραφή σε όλη την Ελλάδα, πολύ πιθανόν και στο εξωτερικό. Η νέα αυτή μεθόδευση, η χρήση δηλαδή μιας ευρύτερης υπογραφής και η μετατροπή της σε ονομασία τρομοκρατικής οργάνωσης, είναι κάτι το πρωτόγνωρο που μόνο σκοπό έχει το “τσουβάλιασμα” ενός μεγάλου, ετερόκλητου και πολύμορφου πεδίου δράσης του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού χώρου, καθώς επίσης και τον εκφοβισμό όσων ανήκουν σε αυτό. Σειρά επόμενων τρομοκρατικών οργανώσεων είναι: “αλληλέγγυοι- αλληλέγγυες”, “αναρχικοί – αναρχικές”, “κομμουνιστές – κομμουνίστριες” και το τσουβάλι δεν έχει τελειωμό./…/.
Solidarity action to the 4 comrades (Athens)
Έπειτα από μια εβδομάδα κράτησης στην ΓΑΔΑ (Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών), οι σύντροφοι αφήνονται ελεύθεροι με σκληρούς περιοριστικούς όρους
-παρών 3 φορές το μήνα σε ΑΤ
-απαγόρευση επικοινωνίας και συναναστροφής μεταξύ τους
-απαγόρευση συμμετοχής σε οποιαδήποτε πολιτική συνάθροιση ή πορεία
-απαγόρευση εισόδου στην περιοχή των Εξαρχείων
-απαγόρευση εξόδου από τη χώρα
-δέσμευση όλων των περιουσιακών τους στοιχείων
ενώ στον σύντροφο Γ.Ι. επιβάλλεται επιπλέον η μετεγκατάσταση του στην γενέτειρα πόλη του.
Οι περιοριστικοί αυτοί όροι, έχουν πολύ συγκεκριμένες επιπτώσεις στις ζωές των τεσσάρων κατηγορουμένων, καθώς σκοπός τους είναι η διάλυση της κοινωνικής τους ζωής και της πολιτικής τους δράσης, αλλά και η άνευ όρων οικονομική τους εξόντωση. Επιπλέον, ο εκτοπισμός ενός μακριά από την πόλη που ζούσε επί χρόνια, τον αποκόπτει πλήρως από τις βιοτικές σχέσεις και την εργασία του, κάνοντας προφανές πως το κράτος θέτει στο στόχαστρο όσες και όσους αγωνίζονται με όλους τους δυνατούς τρόπους.
Σε δεύτερο χρόνο, το Νοέμβριο του 2020, προστέθηκαν οι ακόλουθοι περιοριστικοί όροι στον σύντροφο Γ.Ι.:
-Απαγόρευση εξόδου από τη πόλη που γεννήθηκε.
-Απαγόρευση εισόδου σε οποιαδήποτε περιοχή της Αττικής.
-Απαγόρευση χρήσης οποιουδήποτε δικύκλου οχήματος είτε ως οδηγός, είτε ως συνοδηγός.
Ο σύντροφος Γ.Ι. βρίσκεται εγκλωβισμένος σε ένα άτυπο καθεστώς ομηρίας εδώ και σχεδόν τρία χρόνια. Οι δικαστικές αρχές, παρά τις επαναλαμβανόμενες αιτήσεις του για άρση των περιοριστικών όρων, επιμένουν να επιδεικνύουν τον έλεγχο που έχουν σε όλους τους τομείς της ζωής του, απορρίπτοντάς τες. Δεδομένη είναι η ιστορική συνέχεια ενός καθεστώτος εξαίρεσης για πολιτικούς κρατούμενους, διωκόμενους και αγωνιστές. Στη συγκεκριμένη υπόθεση, εξαντλώντας όλα τα μέσα που διαθέτει ο κρατικός μηχανισμός, δημιουργεί έναν κλοιό πολιτικής και βιοτικής απομόνωσης του συντρόφου. Πολιτικής, γιατί τον εκτοπίζει από το πεδίο της μητρόπολης στο οποίο αγωνιζόταν και βιοτικής, γιατί αποκλείει επιλογές που αφορούν τη καθημερινή του ζωή.
Οι ίδιοι από την αρχή αυτής της τραγελαφικής σκευωρίας, αρνούνται όλες τις κατηγορίες δηλώνοντας δημόσια, πως διώκονται αποκλειστικά για την πολιτική τους ταυτότητα και τις συντροφικές τους σχέσεις. Βάσει των τρόπων με τους οποίους το κράτος διώκει αναρχικούς η ασφάλεια -πασχίζοντας- δεν έχει βρει κανένα επαρκές αποδεικτικό στοιχείο (DNA, αποτυπώματα, κλήσεις, μηνύματα), που να συνδέει τους τέσσερεις με κάποια επίθεση.
Τον Νοέμβριο του 2021, η εισαγγελέας πλημμελειοδικών, προτείνει την πλήρη αθώωση των 3 συντρόφων και της συντρόφισσας και την άρση όλων των περιοριστικών όρων. Σύμφωνα με την πρότασή της, δεν επαρκούν τα στοιχεία για να σταλθούν σε δίκη οι 4 κατηγορούμενοι σύντροφοι.
Δυόμιση χρόνια μετά από την σύλληψη των συντρόφων και της συντρόφισσας, έπειτα από επανειλημμένες απορριπτικές αποφάσεις άρσης των περιοριστικών όρων του εκτοπισμένου συντρόφου Γ.Ι., καθώς και την απόρριψη της παραπάνω αθωωτικής πρότασης της εισαγγελέως από το δικαστικό συμβούλιο πλημμελειοδικών, η δίκη της υπόθεσης “Σύντροφοι-Συντρόφισσες” ορίζεται για τις 6 Φλεβάρη 2023 στο Έ Εφετείο Κακουργημάτων.
Huge solidarity banner to the 4 comrades (Prosfygika squat, Athens)
Η δίκη και το κατηγορητήριο.
Ο αριθμός των επιθέσεων για τις οποίες παραπέμπονται σε δίκη οι σύντροφοι και η συντρόφισσα έχουν πλέον πέσει από τις αρχικά 55 σε 3, ενώ η κατηγορία για συγκρότηση και ένταξη τρομοκρατικής οργάνωσης έχει μετατραπεί σε απλή ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση. Το γεγονός αυτό φανερώνει τις άκαρπες προσπάθειες του κράτους να στήσει μια δικογραφία απέναντι σε όσους/ες αγωνίζονται, με μόνο αποδεικτικό στοιχείο την πολιτική τους ταυτότητα και τις συντροφικές τους σχέσεις.
Τα 4 συντρόφια σέρνονται σε μία πολιτική δίκη, επειδή βρήκαν τη θέση τους ανάμεσα στους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου και αγωνίστηκαν ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, ενάντια στη συστηματική εξαθλίωση δισεκατομμυρίων ανθρώπων της εργατικής τάξης, ενάντια στο φασισμό και την πατριαρχία, ενάντια στην καταστροφή της φύσης και των εξαφανισμό μη-ανθρώπινων ζωών.
Δικάζονται υπό τον 187Α ΠΚ (αντιτρομοκρατικό νόμο) , χαρακτηριζόμενοι ως μέλη μίας υποτιθέμενης τρομοκρατικής οργάνωσης με την ονομασία “Σύντροφοι-Συντρόφισσες”, ένα προσωνύμιο το οποίο όπως γνωρίζουμε , χρησιμοποιείται συχνά στο ευρύτερο αντιεξουσιαστικό κίνημα σε όλο τον κόσμο. Η εσκεμμένη κατονομασία των προσωνυμίων "σύντροφοι, συντρόφισσες" και "αναρχικοί, αναρχικές" ως τρομοκρατική οργάνωση στη συγκεκριμένη δικογραφία , δημιουργούν μια αστείρευτη δεξαμενή υπόπτων με σκοπό να τρομοκρατήσουν και να στοχοποιήσουν τον καθένα και τη καθεμία που εξεγείρεται ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας. Το κυνήγι του "εσωτερικού εχθρού" συνεχίζεται αδιάκοπα και η υπόθεση των 3 συντρόφων και της συντρόφισσας μπορεί να λειτουργήσει ως εφαλτήριο για την πολιτική εξόντωση όλο και περισσότερων συντρόφων/ισσών.
Σχόλιο ενός εκ των διωκόμενων συντρόφων για την πολιτική σημασία των “αντιτρομοκρατικών” διώξεων, για το διεθνές αντικρατικό/αντικαπιταλιστικό κίνημα:
/.../ Οι “αντί”τρομοκρατικοί νόμοι, σε οποιαδήποτε καπιταλιστική επικράτεια, μόνο σκοπό έχουν να σπείρουν τον φόβο και να τσακίσουν τα κινήματα. Η άτυπη νομική ενοποίηση τους στο πλαίσιο της Ευρωπαικής Ένωσης, εκφράζεται και έμπρακτο επίπεδο με την συνεργασία αστυνομιών από όλες τις χώρες, για την καταπολέμηση του “ριζοσπαστισμού”. Ο αγώνας ενάντια στους τρομονόμους οφείλει να είναι συνολικός, να αναπτύξει ένα διεθνιστικό κίνημα ενάντια στην καταστολή, να νικήσει τον φόβο και να ριζώσει την επαναστατική πάλη. /.../
Αρκεί να αντιστέκεσαι, να χτίζεις σχέσεις που βασίζονται στη συντροφικότητα, να δείχνεις την έμπρακτη αλληλεγγύη σου ώστε να εκτοπιστείς ή να βρεθείς στα μπουντρούμια της δημοκρατίας.
Θέλουν να σπείρουν τον φόβο αλλά το μόνο που θα καταφέρουν είναι να θερίσουν θύελλες, μέχρι ο φόβος να αλλάξει στρατόπεδο.
Μόνο εμείς μπορούμε να φέρουμε τα συντρόφια μας πίσω.
Η αλληλεγγύη δεν είναι τίποτα άλλο από το σπάσιμο του φόβου της καταστολής, τη μη εγκατάλειψη κανενός και καμίας στα χέρια του κράτους.
Solidarity poster with the 4 comrades
116% of €3000
€ 3492 reached in total
-648 days left