Το μακρινό 2007, σε μια εποχή υπόγειων και ανεπαίσθητων κοινωνικών διεργασιών που θα κορυφώνονταν με την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, η εξουσία φρόντιζε ένα από τα αγαπημένα της παιδιά. Ο Γιώργος Βουλγαράκης, στέλεχος των πιο βαθέων μηχανισμών της Νέας Δημοκρατίας και υπουργός Δημόσιας Τάξης, βρίσκεται μπλεγμένος στη δίνη σκανδάλων τηλεφωνικών παρακολουθήσεων και “εξαφανίσεων” πακιστανών μεταναστών και προσφύγων. Το κράτος, όμως, πάντα φροντίζει τα παιδιά του και ο Βουλγαράκης πηγαίνει για “διακοπές”, μακριά από την “καυτή πατάτα” του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, αναλαμβάνοντας το “χαλαρό” υπουργείο Πολιτισμού.

Κάποιοι όμως δεν ξεχνάνε και δεν συγχωρούν. Στις 10:00πμ της 3ης Ιουλίου του 2007, λίγη ώρα μετά την άφιξη του Βουλγαράκη και της αστυνομικής συνοδείας του στο υπουργείο στην οδό Μπουμπουλίνας, δέχονται επίθεση από ομάδα είκοσι συντρόφων, με μολότοφ και με ένα σάκο με μπετόνια βενζίνης και γκαζάκια που πέφτει μέσα στο ίδιο το όχημα του Βουλγαράκη. Οι αστυνομικοί ανοίγουν πυρ κατά των συντρόφων, μόνο έτσι καταφέρνοντας να τους κάνουν να οπισθοχωρήσουν.

Στο κείμενο με το οποίο ανέλαβαν την ευθύνη, αναφέρουν:

"Η επίθεση εναντίον του υπουργού πολιτισμού Γ. Βουλγαράκη έγινε ως ένδειξη αλληλεγγύης στους φυλακισμένους αγωνιστές. Επιλέχθηκε ο υπουργός πολιτισμού γιατί ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης είναι πάντα στόχος αγωνιστών, πόσο δε μάλλον όταν έχει διατελέσει υπουργός δημοσίας τάξης και η θητεία του έχει παραμείνει αξέχαστη. Πολιτικός προϊστάμενος της Ασφάλειας όταν υπέκλεπτε και παρακολουθούσε τις συνομιλίες εκατοντάδων πολιτών μέσω της vodafone. Πολιτικός προϊστάμενος της Ασφάλειας και υπεύθυνος για τις απαγωγές και ανακρίσεις δεκάδων Πακιστανών μεταναστών. Τέλος, υπο τις διαταγές του Βουλγαράκη και με αφορμή την ληστεία στην Εθνική τράπεζα τον Γενάρη του 2006, για την οποία δικάζεται ο Γιάννης Δημητράκης στις 6 Ιούλη, ο αντιεξουσιαστικός χώρος δέχθηκε μια από τις πιο λυσσαλέες επιθέσεις των τελευταίων ετών με πογκρόμ, απαγωγές, κατασυκοφάντηση, λασπολογία και εν τέλει διώξεις αναρχικών. Λευτεριά σε όσους είναι στα κελιά. Αλληλεγγύη σε όλους τους διωκόμενους συντρόφους. Όσο για τους πυροβολισμούς τους, επίτηδες στο ψαχνό και όχι στον αέρα, καλά θα κάνουν να προσέχουν οι μπάτσοι γιατί τέτοιες κινήσεις μπορούν να απαντηθούν με το ίδιο τίμημα".

Δεκατέσσερα χρόνια μετά, ένας “παλιός γνώριμος” της αστυνομίας στοχοποιείται για την επίθεση. Ο σύντροφος Κώστας Κ, με ενεργή συμμετοχή στο επαναστατικό-αναρχικό κίνημα από τη δεκαετία του ’80, φυλακισμένος για περισσότερο από τρία χρόνια στη δεκαετία του ’90, βρίσκεται κατηγορούμενος για την επίθεση στον Βουλγαράκη, πάνω στην κατασκευασμένη μεθόδευση μιας υποτιθέμενης ανακάλυψης του DNA του στον σάκο με τη βενζίνη και τα γκαζάκια που είχε ριχτεί στο όχημα του Βουλγαράκη.

O σύντροφος Κώστας Κ θα βρεθεί τον Γενάρη του 2023 αντιμέτωπος με μια δύσκολη δίκη, στην οποία η αλληλεγγύη μας θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

“Δεν έχω παρά (στωικά) να το δω κι αυτό σαν μια ακόμα μάχη σε ένα πόλεμο που εδώ και 37 χρόνια (από 15 χρονών μαθητής) συμμετέχω, έναν πόλεμο στον οποίο πάντα στάθηκα με την πλευρά των “από κάτω”, συντασσόμενος με το παλιό καλό όνειρο ενός κόσμου δίχως εκμετάλλευση και καταπίεση.

Και σε αυτό τον πόλεμο δεν τους χαρίστηκα ποτέ”. (Κώστας Κ.)

Να σπάσουμε τους κώδικες της καταστολής - Αλληλεγγύη στον σύντροφο Κώστα Κ.

*Η φωτογραφία στο banner είναι από την εξέγερση στις φυλακές Μαλανδρίνου το 2007.

Back in the distant 2007, at a time of underlying and subtle social processes that would culminate in the December 2008 uprising, the authorities were looking after one of their favourite children. George Voulgarakis, a member of the deepest party-apparatus of New Democracy and Minister of Public Order, is caught up in the maelstrom of phone tapping scandals and 'disappearances' of Pakistani migrants and refugees. The state, however, always takes care of its children and Voulgarakis goes on "vacation", away from the "hot potato" of the Ministry of Public Order, taking over the "loose" Ministry of Culture.

But some people do not forget and do not forgive. At 10:00am on July 3, 2007, a few hours after Voulgarakis and his police escort arrived at the ministry on Bouboulinas Street, they were attacked by a group of twenty comrades, with Molotov cocktails and a bag full of gasoline canisters and camping gas canisters, that fell into Voulgarakis' own vehicle. The policemen open fire on the comrades, only thus managing to make them retreat.

In the text in which they claimed responsibility, they state:

"The attack on Culture Minister G. Voulgarakis was carried out as a sign of solidarity with the imprisoned militants. The Minister of Culture was chosen because a representative of the government is always a target of militants, let alone when he has served as Minister of Public Order and his term of office has remained unforgettable. He was the political head of the Ministry of Order when he intercepted and monitored the conversations of hundreds of citizens through vodafone. He was the political head of the Ministry of Order and responsible for the abduction and interrogation of dozens of Pakistani migrants. Finally, under the orders of Voulgarakis and on the occasion of the robbery of the National Bank in January 2006, for which Yannis Dimitrakis is on trial on 6 July, the anti-authoritarian movement was subjected to one of the most furious assaults of recent years with pogroms, kidnappings, slander, smears and finally prosecutions of anarchists. Freedom to those imprisoned in the cells. Solidarity to all persecuted comrades. As for their shooting, deliberately at point blank range and not in the air, the cops had better be careful because such moves can be met with the same price."

Fourteen years later, an "old acquaintance" of the police is being targeted for the attack. Comrade Kostas K, active in the revolutionary-anarchist movement since the 1980s, imprisoned for more than three years in the 1990s, is accused of the attack on Voulgarakis, on the manufactured fabrication of an alleged discovery of his DNA in the bag thrown into Voulgarakis' vehicle.

Comrade Kostas K will face a difficult trial in January 2023, in which our solidarity with him is guaranteed.

“I can only (stoically) see this as another battle in a war that I have been fighting for 37 years (since I was a 15 year old student), a war in which I have always been on the side of those ‘below’, siding with the good old dream of a world without exploitation and oppression. And in this war I have never given myself in to them”. (Kostas K.)

To break the codes of repression - Solidarity with comrade Kostas K

**The banner photo was taken in 2007 during the insurrection at the prison of Malandrino.