ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:

Το ποσό που πρέπει να συγκεντρωθεί είναι 20000 ευρω. Ο "στόχος" των 1000 ευρω που έχει ήδη πιαστεί τέθηκε τυπικά ως αρχικός στόχος. Οπότε επιθυμούμε την περαιτέρω ενίσχυση μέχρι το τέλος του deadline. Η αλληλεγγύη θα νικήσει σύντροφοι!

UPDATE:

The amount of money that needs to be gathered is 20000 euro. The "goal" of 1000 euro that is already reached was only the typical first step-target. Thus more financial support is critical until the end of the deadline. Solidarity will win comrades!

The 2 comrades were arrested on 27/5/20, at Thessaloniki, Greece. They are accused of attempting an explosion, possession of explosives, violence against employees, disobedience and criminal conspiracy according to a made-up indictment. At 1/6 they were released on the following terms:

1. To give presence 3 times a month at a police station,
2. Prohibition of leaving the country and
3. to pay a guarantee-bail of € 10,000 for each one (a total of € 20,000) by 15/06.

In order to ensure that the required amount is covered, so that the comrades are not remanded in custody, we use every means available for financial support. Thus we created this firefund campaign.

Solidarity is our weapon against state’s repressive tactics.

Οι 2 σύντροφοι συνελήφθησαν στις 27/5/20 στην Θεσσαλονίκη και κατηγορούνται για απόπειρα έκρηξης, κατοχή εκρηκτικών, βία κατά υπαλλήλων, απείθεια και συμμορία σύμφωνα με ένα πλαστό κατηγορητήριο. Στις 1/6 αφέθηκαν ελεύθεροι με τα τους εξής όρους:

1. παρόν 3 φορές τον μήνα,
2. απαγόρευση εξόδου από την χώρα και
3. καταβολή εγγύησης 10000 € έκαστος (συνολικά 20000 €) μέχρι τις 15/06.

Προκειμένου να εξασφαλιστεί το απαιτούμενο ποσό για να μην προφυλακιστούν οι σύντροφοι, επιστρατεύουμε κάθε μέσο που υπάρχει για οικονομική ενίσχυση. Γι αυτό και στήθηκε αυτή η καμπάνια μέσω του firefund. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας ενάντια στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις.

El 27 de Mayo fuimos detenidos por la policía en el barrio de Kalamariá, y en el centro de Salónica. Fuimos conducidos a la Dirección General de Policía de Salónica y allí tuvimos que hacer frente a un montón de acusaciones falsas, como intento de atentado, posesión de explosivos, resistencia y desobediencia a la autoridad y organización criminal.

El 1 de Junio fuimos puestos en libertad bajo las siguientes medidas cautelares:

1. Obligación de presentarnos tres veces al mes en comisaría.
2. Prohibición de abandonar el país
3. Pago de fianza de 10000 euros por persona con plazo hasta el 15 de Junio. (20000 euros en total)

Pedimos y buscamos apoyo económico para la difusión de propuestas anarquistas y para cubrir el dinero de la fianza.

Pedimos que las contribuciones de los compañeros y compañeras sean reunidas hasta el 12 de Junio de forma que tengamos el tiempo suficiente para reunir la suma de la fianza.

El Estado solo funciona en base a la represión. Y por eso ningún compañero ni compañera debe dejarse intimidar ni asustarse y debe continuar luchando. Sobre el sumario del juicio por el momento no tenemos nada que decir mas allá de que negamos las acusaciones falsas.

Hemos sido señalados debido a nuestra identidad anarquista, por ello queremos dejar claro que pese a los mecanismos represivos del Estado y la apatía y corrupción de la sociedad, seguiremos luchando por un mundo sin ataduras ni celdas, sin leyes ni prohibiciones, sin opresión ni explotación, sin humillaciones ni indignidad. Seguiremos luchando por un mundo de igualdad, solidaridad y libertad. Por un mundo sin poder. Por la anarquía

LA SOLIDARIDAD VENCERÁ

LA PASIÓN POR LA LIBERTAD ES MAS FUERTE QUE TODAS LAS REJAS

Le 27 /05 nous avons été arrêtés par la police de sécurité de l’État (ΓΑΔΘ) dans le quartier de Kalamaria et dans le centre de Thessalonique (en Grèce). Nous avons été emmenés à la centrale de Police, où nous avons été poursuivis avec un certain nombre d'accusations, comme tentative d'attaque explosive, détention d'explosif, violence, résistance et bande organisée.

Le 1er juin nous avons été relâchés avec des restrictions qui sont :

1. pointer 3 fois par semaine au commissariat central
2. interdiction de quitter le territoire
3. payer 10,000 euros chacun (20,000 euros en tout) avant le 15/6.

Nous voulons et nous cherchons le soutien politique et économique pour propager l'idéal anarchiste et pour couvrir les frais de la caution.

Nous voudrions que les contributions des compagnons soient récoltées avant le 12/06 de manière à avoir assez de temps pour procéder au paiement.

Parce que l'unique fonction de l’État est la répression. Il est nécessaire que chaque compagnon puisse ne pas avoir peur, ne soit pas intimidé par le fait d'être ciblé et continue de lutter.

En ce qui concerne les faits desquels nous sommes accusés, nous n'avons actuellement rien à en dire si ce n'est que nous nions la totalité des accusations. Nous avons été pris pour cible en tant qu'anarchistes et nous voulons dire que malgré les mécanismes de répression, l'apathie de la société et sa déchéance, nous continuerons de lutter, de là où nous sommes et partout où nous serons, pour un monde sans chaînes et sans cages, sans lois et interdictions, sans oppression et exploitation, sans humiliation et indignité. Nous continuerons de lutter pour un monde d'égalité, de solidarité et de liberté. Pour un monde sans pouvoir. Pour l'anarchie.

LA SOLIDARITE VAINCRA

LA PASSION POUR LA LIBERTE EST PLUS FORTE QUE N'IMPORTE QUELLE CELLULE

Am 27/05 wurden wir von der Polizei in Kalamaria und im Thessalonikis (Griechenland) Zentrum festgenohmen und wurden ins Hauptquartier der zentralen Polizeidienststelle geführt, wo wir mit einer Reihe von falschen Anklagen konfrontiert waren, wie Explosionsversuch, Besitz von Sprengstoffen, Widerstand und Ungehorsam gegen Autorität und kriminelle Vereinigung.

Am 01/06 wurden wir frei zu einschränkenden Bedigungen gelasst, die sind:

1. Dreimal im Monat in einer Polizeistation anwsend sein,
2. Ausreiseverbot
3. Zahlung der Kaution in Höhe von € 10000 jeder (das Gesamtbetrag ist also € 20000) bis 15/06.

Wir möchten und streben nach politische und finanzielle Stützung für die Förderung den anarchistischen Ideen und für das Deckungsbetrag. Wir wünschen, dass die Beträge unserer Kameraden bis zum 12/06 gesammelt werden, damit wir die erfordeliche Zeit für die Zahlung des Gesamtbetrag haben. Die einzige Funktion des Staates ist die Unterdrückung.

Deswegen soll jede/r Kamerad/in sich nicht fürchten, keine Angst vor der Abzielung haben und zu kämpfen fortfahren. Im Moment haben wir nichts anderes zu sagen, als die Anschuldigungen zu leugnen. Wir wurden wegen unserer anarchistischen Identität angeschuldigt. Wir sollen also sagen, dass wir trotz der hemmenden Mechanismen, der Apathie und der Ermattung der Gesellschaft weiter für eine Welt ohne Bindungen und Zellen, ohne Gesetze und Verbote, ohne Unterdrückung und Ausbeutung, ohne Erniedrigung und Niedrigkeit kämpfen. Wir werden weiter für eine Welt der Gleichkeit, der Solidarität und der Freiheit. Für eine Welt ohne Herrschaft. Für Anarchie.

SOLIDARITÄT WIRD GEWINNEN

UNSER LEIDEN FÜR FREIHEIT IST STÄRKER ALS IHRE GEFÄGNISSE

Il 27/5 siamo stati arrestati dagli sbirri della sicurezza dello stato nel quartiere di Kalamaria e nel centro di Salonicco (GR) e siamo stati portati alla centrale di polizia (ΓΑΔΘ) dove ci siamo trovati accusati con un numero di accuse artificiose, come tentativo di attacco esplosivo, detenzione di esplosivo, violenza privata, resistenza e banda criminale.

Il primo giugno siamo stati rilasciati con delle restrizioni quali:

1. presentarsi 3 volte al mese in questura
2. divieto di espatrio e
3. pagamento di 10.000€ ciascuno (quindi 20.000 € in totale) entro il 15/6.

Desideriamo e cerchiamo il sostegno politico ed economico per l’avanzamento dell’ideale anarchico e per la copertura della cauzione.

Ι contributi dei compagni/e vorremmo siano raccolti entro il 12/6 cosi da avere il tempo necessario per il pagamento.

Perché l’unica funzione dello stato e’ la repressione. Quello che e’ necessario faccia ogni compagno/a e’ di non aver paura, non retrocedere quando si viene colpiti dal potere e continuare a lottare. Per quanto riguarda il fatto di cui siamo accusati non abbiamo da dire qualcosa in questo momento oltre al fatto che neghiamo l’intero impianto accusatorio. Siamo stati perseguiti in quanto anarchici e quindi vogliamo dire che contro la pressione del sistema repressivo, l’apatia della società e la sua depravazione, dalla posizione in cui ci troviamo e in cui ci troveremo, continueremo a lottare per un mondo senza gabbie e carcerieri, senza leggi e proibizioni, senza oppressione e sfruttamento, senza umiliazioni e privazione della dignità. Continueremo a lottare per un mondo di uguaglianza, solidarietà e libertà. Per un mondo senza potere. Per l’anarchia.

LA SOLIDARIETA VINCERA

LA PASSIONE PER LA LIBERTA E PIU FORTE DI OGNI GABBIA

The announcements of the 2 persecuted comrades:

In the early hours of Wednesday 27/5, I am being persecuted and arrested by undercover cops (wearing civilian clothes) and OPKE (special police forces for crime prevention and suppression), in the area of Kalamaria, Thessaloniki. I was thrown on the road and the cops handcuffed me. For a long period, more than ten cops were beating me up with kicks and punches. Only when some neighbors from the adjacent apartment buildings came out, they were ordered to stop and called an undercover car to transfer me to the general police department. At first, they took me to the first floor and then to the third. They kept transferring me to different rooms-offices -amid constant humiliations, intimidations, and beatings. I ended up in the office of the head chief of the operation, who initially didn't deal with me, focusing his interest on his colleagues, by giving his congratulations on the success of the operation.

After that, the well-known game began. He became the good cop who just wanted to help. He gave me "advice", encouraged me to speak, and admit the actions that they were attributed to me and to cooperate in order to facilitate my position. He also played the card of the "squealer comrade" who had turned me in exchange for some money.

I remained silent to their questions, as I had to and I didn't give any information beyond those which were written on my identity, which I had anyway. Until 9 a.m. neither the arrest nor the indictment had been announced to me, expect that they will conduct a home search in a house I had never declared, but which according to the file they had already opened for quite some time, I lived in Tsinari in a block of house-squats.

When we got to the houses - the only clue of where I lived in was a piece of anonymous information- they invaded the squats, one after the other. OPKE units, accompanied by undercover cops, broke down doors and windows, woke up my comrades, and demanded that they facilitate their "work". The comrades showed quick reflexes and from the first moment they stood next to me with a word, a touch, by just saying "strength". It's worth noting that during my transfer from one house to another, they had me wear a black hood so that on the one hand I could not be recognized by other comrades who had gathered outside the squats and on the other hand I could not have eye contact with the comrades who lived there. I guess the rest is already known-their wanton adduction to the general police department for a few hours.

Then, returning to the general police department, in the same offices as before, I saw comrade Ρ.Ζ. who had been arrested and brought in a few hours after me. They left us in the same place for a few seconds and then they separated us again while giving us the case file asking us to sign it. We both denied any signature on the forged indictment as well as the process of fingerprint checks and photographs (a process that many times in the past has led anarchists to trial-parodies resting on clues of DNA mixtures and fingerprints).

Twelve hours after my arrest and after several "yellings", they allowed me to contact my lawyer and they placed the handcuffs in the front. When we were taken to the detention cell, according to "orders from above", they did not allow us to be in the same cell and to be in touch within the first 24 hours. On the second day of my detention, when I was taken to a medical examiner to record the injuries, the doctor who was supposed to be acting impartially, all he had to say to the escorts-cops was that "these things happen in a pursuit" and that "he can't be sure what caused the injuries".

On 27/05, at 8 a.m., I was arrested right at the entrance of my apartment building. Three undercover cops rushed from different directions, leaving me no time and space to react, and immobilized me.

While I was standing still on the ground, they handcuffed me, and pressed my head with their knees, and confiscate my house keys. Only when my screams incited the passers-by and the inhabitants they stopped pressing me with their knees and asked me to stop. In return, they promised not to touch me. They are probably ashamed of their practices. And they should actually. Then they took me to the general police department of Thessaloniki, in a room in the basement, where I was completely alone. After about half an hour, they picked me up again and announced to me that we were going for home research. In the presence of a prosecutor, they broke into my house, after tragic situations, as they were not sure about the floor or the apartment, they disturbed the neighbors and created tension. From inside the house, they confiscate all the electronic devices as well as a computer that I use exclusively for my work. From my personal belongings, they confiscate also my handwritten notes, unrelated to the case, as well as personal documents, and documents that happened to be in my house, such as family files that do not belong to me. Then we returned to the general police department with the confiscated items. So far I had no idea what had happened or if there were other arrests. I had no contact with lawyers nor allowed to talk to any of my people. They took me up the corridor and there I saw my comrade Δ.Σ. who was beaten and tied up. They immediately separated us so that we had no contact and led me to an empty room, handcuffed, guarded by a jailer.

After hours and after I was still tied up, I started protesting loudly.

In response, I got threats by the cops and then, after their vain attempts failed, they sent an undercover cop to "reassure" me. This episode demonstrated the essence of the claim. Defeat and vanity offer space to the enemy.

The procedures after the incident went smoothly. Two undercover cops came and showed me the case file and I refused to sign anything without the presence of a lawyer, except my rights. After that, they started the marking procedure. We both refused it.

Late in the afternoon, they took us to the detention cells, handcuffed us, and placed us together in a cell. After half an hour, the guards separated us again telling that "they had orders from above".

The next day we went to the prosecutor and the interrogator. We were informed about the indications and asked if we had anything to say. We both asked for a deadline. Footnote: Throughout the arrest and subsequent proceedings, the undercover cops had hidden their faces and features carefully.

All of the above are not reported so that we will victimize ourselves.

It's just a recording that can be taken into consideration for future repressive actions. Because the only purpose of the state is to repress.

What every comrade needs to do is not be afraid, not be intimidated by being targeted, and keep fighting. We don't have anything to say about the case at the moment other than that we deny the false accusation.

For the fact that we are being targeted because of our anarchist identity, we have to say that despite the repressive mechanisms, the apathy of society and its stupefaction, we will continue to fight for a world free of bonds and guards, without laws and prohibitions, without oppression and exploitation, without humiliation and indignity.

We will continue to fight for a world of equality, solidarity, and freedom.

For a world without dominion.

For anarchy.

Solidarity will win!

Τα κείμενα των 2 συλληφθέντων:

Τα ξημερώματα στις 27/05 καταδιώκομαι και συλλαμβάνομαι από μπάτσους της κρατικής ασφάλειας και των ΟΠΚΕ στην περιοχή της Καλαμαριάς. Αφότου με πέταξαν στο οδόστρωμα και μου πέρασαν πισθάγκωνα χειροπέδες ξεκίνησαν τον ξυλοδαρμό μου με κλωτσιές, μπουνιές και λαβές για αρκετή ώρα, πάνω από 10 άτομα. Μόνο όταν βγήκαν κάποιοι γείτονες από τις παρακείμενες πολυκατοικίες, πήραν εντολή να σταματήσουν και να καλέσουν ένα ασφαλίτικο για να με μεταφέρουν στη ΓΑΔΘ. Εκεί με πηγαίνουν αρχικά στον πρώτο και έπειτα στον τρίτο όροφο στην ασφάλεια και με αλλάζουν διαδοχικά δωμάτια - γραφεία εν μέσω συνεχών εξευτελισμών, εκφοβισμών και χτυπημάτων. Καταλήγω στο γραφείο του διευθυντή της επιχείρησης που ενώ αρχικά δεν ασχολείται μαζί μου, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στους συναδέλφους του δίνοντας τα συγχαρίκια του για την επιτυχία της επιχείρησης, στη συνέχεια ξεκινά το γνωστό παιχνίδι του καλού αστυνομικού που θέλει να βοηθήσει. Δίνει "συμβουλές", παροτρύνει να μιλήσω και να παραδεχτώ τις πράξεις που μου αποδίδουν και να συνεργαστώ για να διευκολύνω τη θέση μου. Παίζει και το χαρτί της ύπαρξης ρουφιάνου συντρόφου που με έχει δώσει, που με κατονομάζει ως υπεύθυνο των πράξεων και που έχει ξεπουληθεί για λίγα χρήματα. Ως όφειλα να κάνω, στις ερωτήσεις τους παραμένω σιωπηλός και δε δίνω κανένα στοιχείο πέρα από αυτά της ταυτότητάς μου, που έτσι κι αλλιώς είχα πάνω μου. Μέχρι τις 9 το πρωί δε μου έχουν ανακοινώσει ούτε τη σύλληψη, ούτε το κατηγορητήριο, παρά μόνο ότι θα πραγματοποιήσουν κατ' οίκον έρευνα, σε κατοικία που ουδέποτε δήλωσα, αλλά που σύμφωνα με το φάκελο που μου είχαν ήδη ανοίξει εδώ και αρκετό καιρό στην κρατική ασφάλεια διέμενα στο Τσινάρι, σε ένα συγκρότημα καταλήψεων.

Όταν φτάσαμε στα σπίτια και με μοναδικά στοιχεία τις ανώνυμες πληροφορίες της ασφάλειας, εισέβαλαν στα σπίτια διαδοχικά. Μονάδες των ΟΠΚΕ, συνοδεία ασφαλιτών, σπάζοντας πόρτες και παράθυρα ξύπνησαν όλα τα συντρόφια και απαίτησαν να τους διευκολύνουν στο "έργο" τους. Τα συντρόφια επέδειξαν γρήγορα αντανακλαστικά και από την πρώτη στιγμή στάθηκαν αλληλέγγυα δίπλα μου, με ένα τους βλέμμα, μια φωνή, ένα άγγιγμα, ένα "δύναμη". Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη μεταφορά μου από το ένα σπίτι στο άλλο, μου φόρεσαν μαύρη κουκούλα, ώστε αφενός να μην είμαι αναγνωρίσιμος από άλλους συντρόφους που είχαν μαζευτεί έξω από τα σπίτια και αφετέρου να μην έχω οπτική επαφή με την κατ' οίκον έρευνα στους υπόλοιπους χώρους και με τους συντρόφους που διέμεναν εκεί. Τα υπόλοιπα θαρρώ πως είναι ήδη γνωστά με τις αναίτιες προσαγωγές των συντρόφων-ισσών στη ΓΑΔΘ.

Έπειτα επιστρέφοντας στη ΓΑΔΘ στα ίδια γραφεία με πριν συνάντησα τον σύντροφο Ρ.Ζ. που είχαν προσαγάγει και συλλάβει λίγες ώρες μετά από μένα. Μας αφήνουν στον ίδιο χώρο για λίγα μόνο δευτερόλεπτα και μας ξαναχωρίζουν, δίνοντάς μας παράλληλα την δικογραφία και μας ζητάνε να την υπογράψουμε. Και οι δύο αρνηθήκαμε κάθε υπογραφή στο πλαστό κατηγορητήριο καθώς και τη διαδικασία της σήμανσης και της λήψης φωτογραφιών (διαδικασία που πάμπολλες φορές στο παρελθόν έχει οδηγήσει αναρχικούς/ές σε δίκες - παρωδίες με μοναδικά στοιχεία μείγματα DNA και αποτυπωμάτων). Δώδεκα ώρες μετά τη σύλληψή μου και μετά από αρκετές φωνές μου επιτρέπουν να επικοινωνήσω με δικηγόρο και μου τοποθετούν τις χειροπέδες από μπροστά. Όταν δε, οδηγηθήκαμε στα κρατητήρια της ΓΑΔΘ συμφωνα με "άνω εντολές" δε μας επέτρεπαν να βρισκόμαστε στο ίδιο κελί και να ερχόμαστε σε επικοινωνία το πρώτο 24ωρο. Τη δεύτερη μέρα της κράτησής μου όταν οδηγήθηκα σε ιατροδικαστή για να καταγραφούν τα τραύματα, ο γιατρός που υποτίθεται λειτουργεί αμερόληπτα, το μόνο που είχε να δηλώσει στους συνοδούς - μπάτσους ήταν ότι "αυτα συμβαίνουν σε μια καταδίωξη" και ότι "δε μπορεί να είναι σίγουρος από τι προήλθαν τα τραύματα".

Στις 27/05, 8 η ώρα το πρωί συλλαμβάνομαι κάτω ακριβώς από το σπίτι μου στην είσοδο της πολυκατοικίας. Τρεις ασφαλίτες ορμάνε από διαφορετικές κατευθύνσεις και με ακινητοποιούν, μην αφήνοντάς μου τον χρόνο και τον χώρο να αντιδράσω, με οποιοδήποτε τρόπο. Ενώ βρίσκομαι ακινητοποιημένος στο έδαφος, μου περνάνε τις χειροπέδες πισθάγκωνα, μου πατάνε το κεφάλι με τα γόνατα και μου κατάσχουν τα κλειδιά από το σπίτι. Μόνο μπροστά στις κραυγές μου που έχουν ξεσηκώσει τους περαστικούς και τον κόσμο από τα μπαλκόνια σταματάνε να με πατάνε με τα γόνατα και μου ζητάνε να σταματήσω. Σε αντάλλαγμα υπόσχονται πως δεν θα με ακουμπάνε. Μάλλον ντρέπονται για τις πρακτικές τους. Και καλά κάνουν.

Στη συνέχεια με μεταφέρουν με ασφαλίτικο στη ΓΑΔΘ και με πηγαίνουν στα υπόγεια, σε ένα δωμάτιο τελείως μόνο μου. Μετά από μισή ώρα περίπου με ξαναπαίρνουν και μου ανακοινώνουν πως θα πάμε σπίτι μου για έρευνα. Παρουσία εισαγγελέα εισβάλλουν στο σπίτι μου, μετά από τραγελαφικές καταστάσεις, καθώς δεν είναι σίγουροι ούτε για τον όροφο ούτε για το διαμέρισμα, ενοχλώντας τους γείτονες και δημιουργώντας ένταση στην πολυκατοικία. Από το εσωτερικό του σπιτιού κατάσχουν όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές καθώς και έναν σταθερό υπολογιστή που τον χρησιμοποιώ αποκλειστικά για τη δουλειά μου.

Από τα προσωπικά μου αντικείμενα κατάσχουν επίσης χειρόγραφες σημειώσεις μου, άσχετες με την υπόθεση καθώς και προσωπικά έγγραφα, καθώς και έγγραφα που έτυχαν να βρίσκονται σπίτι μου, όπως οικογενειακά αρχεία που δε μου ανήκουν. Έπειτα ξαναοδηγούμαι στη ΓΑΔΘ μαζί με τα κατασχεθέντα αντικείμενα. Μέχρι εκείνη την ώρα δε γνωρίζω τίποτα, όσον αφορά άλλες συλλήψεις, ή το τι συμβαίνει γενικά στον έξω κόσμο. Δεν έχω καμία επικοινωνία με δικηγόρους ούτε μου έχει επιτραπεί να συνομιλήσω με κάποιον δικό μου άνθρωπο. Με ανεβάζουν στο διάδρομο κι εκεί συναντώ το σύντροφο Δ.Σ.ο οποίος είναι χτυπημένος και δεμένος πισθάγκωνα. Κατευθείαν μας χωρίζουν για να μην έχουμε καμία επαφή και με οδηγούν σε ένα άδειο δωμάτιο, δεμένο με τις χειροπέδες, φυλασσόμενος από έναν δεσμοφύλακα. Έπειτα από ώρες και αφού με έχουν ακόμα δεμένο πισθάγκωνα, άρχισα να διαμαρτύρομαι έντονα. Σαν απάντηση δέχτηκα τραμπουκισμούς από τους μπάτσους κι έπειτα αφού οι μάταιες προσπάθειές τους απέτυχαν έστειλαν έναν ασφαλίτη να με "καθησυχάσει". Αυτό το επεισόδιο κατέδειξε την ουσία της διεκδίκησης. Η ηττοπάθεια και η ματαιότητα το μόνο που προσφέρουν είναι χώρος στον εχθρό.

Οι διαδικασίες μετά το επεισόδιο κύλησαν γρήγορα. Ήρθαν δύο ασφαλίτες, μου έδειξαν τη δικογραφία και αρνήθηκα να υπογράψω το οτιδήποτε χωρίς παρουσία δικηγόρου, εκτός από τα δικαιώματά μου. Μετά από αυτό μας οδήγησαν στη σήμανση με τον Δ.Σ. και οι δύο αρνηθήκαμε τη διαδικασία. Αργά το απόγευμα μας οδηγούν στα κρατητήρια, μας βγάζουν τις χειροπέδες και μας βάζουν μόνους σ' ένα κελί.Ύστερα από μισή ώρα οι ανθρωποφύλακες και μας λένε πως "είναι οδηγίες από τα πάνω".

Την επόμενη μέρα περνάμε εισαγγελέα και ανακριτή. Μας δημοσιεύεται το κατηγορητήριο και μας ρωτούν αν έχουμε κάτι να πούμε. Κι οι δύο ζητάμε προθεσμία. Υποσημείωση: Καθόλη τη διάρκεια της σύλληψης αλλά και της μετέπειτα διαδικασίας η ασφακίτες έκρυβαν τα πρόσωπα και τα χαρακτηριστικά τους επιμελώς.

Όλα τα παραπάνω δεν εξιστορούνται με στόχο την όποιου είδους θυματοποίησή μας και την δεδομένη ανάδειξη της εκδικητικότητας των μπάτσων, παρά μόνο καταγράφονται ωα παρακαταθήκη για μελλοντικές κατασταλτικές ενέργειες και την αντιμετώπισή τους. Γιατί η μόνη λειτουργία του κράτους είναι κατασταλτική. Αυτό που οφείλει να κάνει ο κάθε σύντροφος/-ισσα είναι να μη φοβηθεί, να μη δειλιάσει από τη στοχοποίηση και να συνεχίσει να αγωνίζεται. Για το κομμάτι της δικογραφίας δεν έχουμε να δηλώσουμε κάτι αυτή τη στιγμή πέρα από το ότι αρνούμαστε το πλαστό κατηγορητήριο. Για τη στοχοποίησή μας λόγω της αναρχικής μας ταυτότητας έχουμε να πούμε πως σε πείσμα των κατασταλτικών μηχανισμών, της απάθειας του κοινωνικού συνόλου και της αποχαύνωσης αυτού, από τη θέση που βρισκόμαστε και σε οποιαδήποτε βρεθούμε θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμστε για έναν κόσμο χωρίς δεσμούς και δεσμοφύλακες, χωρίς νόμους και απαγορεύσεις, χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση, χωρίς εξευτελισμούς και αναξιοπρέπεια. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας. Για έναν κόσμο ανεξούσιο. Για την αναρχία.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠ' ΌΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

ΚΙ ΑΝ Ο ΚΛΟΙΟΣ ΣΤΕΝΕΥΕΙ, Ο ΝΟΥΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΤΑΡΙΟ ΚΙ ΟΛΟ ΘΑ ΔΡΑΠΕΤΕΥΕΙ